به دیوار قبرستان تکیه داده بودم .
نگاه می کردم همه ی آنچه را که روبرویم بود.
گل های تشنه ای که در خاک کاشته بودند و رفته بودند.
بادی که خاک را دامن کرده بود و روی سنگ ها می کشید.
و سیب قرمزی که برایم نبود و روی خاک برق می زد. از جایم بلند شدم تا به سویش بروم که دستی چند ضربه بر کمرم زد…
پشت من هم خاکی شده بود!
همین
روزهای آخر زمستان….
و آدم برفی در کنار تنها رفیقش ‘خرگوش’ نشسته بود .همین!
سلام! به مِکس‌آباد خوش اومدید.
ما یه گروه هنری هستیم که عاشق نقاشی دیجیتال، تصویرسازی، طراحی گرافیک و انیمیشن هستیم!
توی مِکس آباد حول موضوعات مختلفی پست میذاریم که شاید مولتی‌مدیا خوندن درش بی‌تاثیر نباشه!)
خیلی ممنون از اینکه
سر می‌زنید، کارامون رو می‌بیند و با نظردادنتون، بهمون انرژی و جهت می‌دید.
امین میرزاخانی-امیررضا میرزایی
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم...
